Cannabis is natuurlijk, en natuurlijk is toch beter?
Vaak wordt er geargumenteerd dat cannabis een “natuurproduct” is, en iets wat natuurlijk is zou vanzelfsprekend beter zijn. Dit is echter een drogreden genaamd “beroep op de natuur“: of iets al dan niet natuurlijk is, is geen juist criterium om te bepalen of het al dan niet beter of gezonder is. Er is in de natuur immers meer te vinden dat schadelijk is voor de mens dan dat heilzaam is. Veel hangt tevens af van de dosis waarin iets wordt geconsumeerd: sommige dingen kunnen heilzaam in een bepaalde dosis, maar worden een dodelijk gif in een andere dosis. Zo is het drinken van zuiver water op zich gezond, maar in abnormaal hoge hoeveelheden op korte tijd kan het echter dodelijk zijn. Ook virussen zijn in principe natuurlijk, maar daarom wil je ze nog niet in je lichaam.
Hoewel cannabis op zich inderdaad een natuurproduct is, is de harddrug cocaïne dat ook. Dat is immers afkomstig van de cocaplant, maar dat deze drug een gevaar vormt voor de gezondheid van de gebruiker staat buiten kijf. Het argument dat cannabis legaal moet zijn omdat het een natuurproduct is, gaat dus absoluut niet op. Het roken van cannabis is tevens sowieso ongezond omwille van de teer, dus ook hier is het “natuurlijk is beter”-argument totaal misplaatst. Zie verder voor een meer gedetailleerde bespreking waarom cannabis voor medicinale toepassingen beter in synthetische vorm kan worden toegepast omwille van zowel gezondheids- als veiligheidsredenen.
Naast dit alles is er ook geen sprake van duurzaamheid als het gaat om cannabis, ondanks de vele beweringen van het tegendeel. Zo is er de hoax die beweert dat papier gemaakt van hennep duurzamer zou zijn, omdat dit minder ontbossing tot gevolg zou hebben. Ontbossing is al eeuwenlang vooral het gevolg van landbouw, en indien hennep dient te worden geteeld voor de productie van papier zal dit ten koste gaan van bosgebied. Met andere woorden: papier gemaakt van hennep op grote schaal is net minder duurzaam, en vormt een gevaar voor het ecosysteem en de biodiversiteit. Bovendien is bosgebied (of het door de mens is aangeplant of niet) beter voor de bodem omdat er minder erosie optreedt, er minder meststof nodig is, en het een leefgebied voor wilde dieren aanbiedt. Aangeplant bosgebied levert nog altijd meer papier op dan een hennepplantage, en zelfs al was dat niet het geval, kan hennep nog steeds niet als duurzaam bestempeld worden: het telen van de plant is immers erg uitputtend voor de bodem.
In tegenstelling tot sommige beweringen is hennep tevens niet geschikt om te telen op onvruchtbare grond of op grond waar andere gewassen moeilijk groeien, en zal de vruchtbaarheid van de grond ook geenszins bevorderen. Voor bio-energie is hennep al helemaal geen geschikte keuze. Dat het telen van cannabis wel degelijk een schadelijke impact heeft op het milieu, is nog maar eens gebleken in Californië in 2015. Dat was de eerste Amerikaanse staat die medicinale cannabis had gelegaliseerd in 1996, en sinds 2010 wordt ook het bezit ervan voor recreatief gebruik niet meer streng bestraft. Het gevolg is dat de vele plantages (het gaat hier om duizenden in Californië alleen al) een grote hoeveelheid water vereisen, wat vaak zonder de nodige toelatingen wordt bekomen.
Het probleem is bijzonder schrijnend gezien het dreigende watertekort in Californië. Het water dat op de plantages gebruikt wordt is immers vaak afkomstig van beken waarin bedreigde vissoorten zoals de zalm (die op federaal niveau beschermd is) leven, en als die beken droog komen te liggen vormt dit en bedreiging voor het overleven van deze vissoorten. Ook heeft er ontbossing plaatsgevonden om het aantal cannabisplantages te kunnen uitbreiden, en tevens kunnen de gebruikte meststoffen negatieve gevolgen hebben op nabijgelegen rivieren en beken. Deze problematiek is niet nieuw, maar werd reeds aangekaart in 2013. En dan is er nog de afval die (illegale) telers vaak achterlaten in nationale wouden, met heel wat schade aan het milieu als gevolg[]. Tot zover het “groene” imago van cannabistelers.
Vaak zullen activisten enkel de voordelen van medicinale cannabis aanhalen, maar de nadelen systematisch verzwijgen. Niettemin zijn er wel degelijk nadelen verbonden aan cannabis, vooral wanneer men deze rook. Studeren of wiskundige opgaven uitvoeren blijkt moeilijker te zijn wanneer onder invloed van cannabinoïden, en ook heeft het een nadelige invloed op veilig rijgedrag op de baan. Bij tieners kan er schade ontstaan bij de ontwikkeling van de hersenen, en in sommige gevallen kunnen er ook paniekaanvallen en/of depressies ontstaan.
1 op 10 gebruikers vertoont ook verslavingsverschijnselen. Hoewel zeldzaam, zijn er overlijdens vastgesteld als gevolg van cannabisgebruik, waarbij het gebruik van de drug hartproblemen had veroorzaak. Hierbij dient in acht te worden genomen dat de inname van THC in lage dosis bepaalde effecten kan hebben, terwijl de inname van diezelfde THC maar dan in hoge dosis net de tegenovergestelde effecten kan teweeg brengen.
Naast dit alles heeft het roken van cannabis sowieso negatieve effecten op de gezondheid. Net zoals het roken van gewone sigaretten de nicotine in de bloedbanen brengt, zorgt het roken van cannabis er ook voor dat niet enkel TCH en andere cannabinoïden maar ook andere, schadelijke stoffen in de bloedbanen terecht komen. Hoewel een cannabis-joint wellicht veel minder kankerverwekkend is dan een nicotinesigaret, zorgt het wel voor een viervoud aan teer dat in de longen terecht komt omdat cannabis meestal zonder filter gerookt wordt. In de praktijk valt dit echter mee, omdat een roker gemiddeld veel meer nicotinesigaretten per dag rookt dan cannabis-joints. Iemand die slechts één sigaret per dag rookt, zal immers wellicht ook weinig gezondheidsklachten krijgen.
Niettemin is het roken van cannabis de minst gezonde manier om cannabinoïden op te nemen voor recreatief of medicinaal gebruik. Patiënten die cannabinoïden willen gebruiken om pijnklachten te onderdrukken, willen tevens niet vanzelfsprekend de hele dag “high” zijn. Dit is ook een probleem voor kinderen, hoewel sommige ouders verkeerdelijk beweren dat cannabis het autisme van hun kind zou kunnen behandelen – vaak met hartverwarmende maar niettemin pseudowetenschappelijke anekdotes. Een autistisch kind onder invloed van THC is vanzelfsprekend meer handelbaar, maar dat zou het met eender welke andere drug ook zijn zonder dat er een effectieve invloed is op de autismestoornis op zich.