LDN
In 1984 is Naltrexone 50 mg goedgekeurd door de FDA (Food and Drug Administration). Naltrexone werd oorspronkelijk gebruikt met als doel het helpen van heroïne of opiumverslaafden. Het effect van deze drugs wordt door de Naltrexone geblokkeerd. Door het blokkeren van de opioïde receptoren, blokkeert ook de receptie van de opioïde-hormonen die onze hersenen en bijnieren produceren, namelijk bèta-endorfine en metenkephalin. Veel weefsels in het lichaam bevatten receptoren voor deze stoffen, waaronder vrijwel elke cel in ons immuunsysteem.

In 1985 ontdekte een neuroloog genaamd Bernard Bihari de gevolgen van een veel kleinere dosis Naltrexone (ongeveer 3 mg per dag) op het afweersysteem. Het kon de reactie op de infectie met HIV verbeteren. In 1990 ontdekte hij dat ook patiënten met kanker (bijvoorbeeld lymfoom of pancreaskanker) of een auto-immuunziekte (zoals Lupus) kunnen profiteren van het effect van LDN.
In de loop der jaren is er steeds meer onderzoek verricht en zijn de resultaten en ervaringen verrassend

Hoe werkt LDN?
In een lage dosis (3 – 4,5 mg) zorgt LDN er voor dat er extra endorfine wordt aangemaakt wat een pijnstillend effect heeft. Daarnaast wordt het immuunsysteem versterkt, de lichaamseigen natuurlijke afweer wordt geactiveerd. Ons lichaam maakt zijn eigen opium-achtige en cannabis-achtige pijnstillende stoffen. Door LDN gaat het lichaam meer van deze stoffen maken en daarnaast ook meer van de genoemde receptoren voor de eigen pijnstillende stoffen, een upregulatie van de opiaatreceptoren. LDN wordt ingenomen voor het slapengaan, na 21.00 uur. De werking valt dan samen met de biologische klok van de endorfine, die ’s nachts rond 02.00-04.00 uur pieken.

Onderzoek effect LDN bij Fibromyalgie
In 2009 is er onderzoek gedaan naar het effect van LDN bij mensen met Fibromyalgie door anesthesiologen op de Stanford University in Amerika. Zij gaven patiënten met Fibromyalgie een lage dosis Naltrexone en bekeken de vermindering van pijn door deze behandeling. De symptomen van pijn, vermoeidheid en stress verminderden met 30%. Daarnaast waren de bijwerkingen gering, bij enkele patiënten was er sprake van voorbijgaande misselijkheid en slapeloosheid, vooral de eerste week na aanvang van de behandeling.

Dit artikel is niet bedoeld als vervanging voor professionele medische hulp of advies. Raadpleeg altijd een arts bij een medische aandoening of als u overweegt LDN te gaan gebruiken.

Bij welke ziekten is LDN effectief?
Dr Bernard Bihari en verschillende andere artsen en onderzoekers hebben de gunstige effecten van LDN op veel ziekten beschreven. Bij vele soorten kanker, ALS, MS, ziekte van Bechterew, ziekte van Behçet , Alzheimer, Parkinson, Autisme, CVS/ME, Fibromyalgie, ziekte van Crohn, Prikkelbaar Darm Syndroom (PDS), COPD, Endometriose, HIV/AIDS, Psoriasis, Reuma, Neuropathische pijn, PMS.

Kanker
Medio 2004 had Dr Bihari 300 patiënten met kanker behandeld die niet reageerden op de standaardbehandelingen. Na 4 tot 6 maanden behandeling met LDN, had 50% een stilstand in de groei van kanker. Daarvan had meer dan een derde objectieve tekenen van een verkleining van de tumor.

Auto-immuunziekten
Binnen de groep van patiënten met een auto-immuunziekte heeft een ieder gereageerd op de LDN, de progressie van hun ziekte werd een halt toegeroepen. Bij veel patiënten was er een duidelijke remissie bij de uiting en symptomen van de ziekte. Het grootste aantal patiënten binnen deze groep zijn mensen met multiple sclerose, van wie er ongeveer 400 waren in de praktijk van Dr Bihari’s. Minder dan 1% van deze patiënten heeft een nieuwe aanval van MS gehad, terwijl zij hun reguliere dosis LDN namen.

HIV / AIDS
In 2003 had Dr Bihari 350 AIDS-patiënten onder behandeling die LDN in combinatie met de reguliere AIDS-therapieën kregen. Ten opzichte van de voorgaande 7 jaren, had meer dan 85% geen detecteerbare niveaus van het HIV-virus (wat een veel hoger slagingspercentage is dan de meeste huidige AIDS-behandelingen). Er waren ook geen noemenswaardige bijwerkingen. Er zijn ook HIV/AIDS-patiënten die jarenlang symptoomvrij waren met alleen gebruik van LDN.

Centrale zenuwstelsel
Er zijn gunstige effecten van LDN op het verloop van de ziekte van Parkinson, de ziekte van Alzheimer, ALS, en primaire laterale sclerose. Dr Jaquelyn McCandless heeft een zeer positief effect van de LDN gevonden bij kinderen met autisme (in de juiste dosering verlaagd en toegepast).

Hoe kan LDN zo’n grote impact hebben op zoveel aandoeningen?
Alle genoemde aandoeningen delen allemaal een bepaalde functie, namelijk dat het immuunsysteem een centrale rol speelt.

Bijwerkingen
LDN heeft vrijwel geen bijwerkingen. Bij aanvang van het gebruik kunnen er slaapproblemen en misselijkheid voorkomen. Meestal is dit na 1 week over, anders kan de dosering verlaagd worden.

WAARSCHUWING LDN

• Omdat LDN de opiaat-receptor blokkeert, kunnen mensen die pijnstillende of verdovende medicatie (bijvoorbeeld Tramadol, Morfine, Percocet, Duragesic of medicatie met codeïne) gebruiken geen LDN tot zich nemen totdat het geneesmiddel helemaal uit het lichaam is verdwenen.
• Bij mensen met schildklierproblemen en hiervoor medicatie gebruiken moet de LDN met de laagste dosering worden aangehouden. Het kan zijn dat de dosering van de medicatie voor de schildklier al snel aangepast moet worden.
• Bij een volledige dosis Naltrexone kunnen er negatieve effecten zijn bij mensen met een leveraandoening. Bij experimenten was dit bij 300 mg per dag.
• Mensen die orgaantransplantaties hebben ondergaan worden gewaarschuwd tegen het gebruik van LDN, omdat die het effect van de al gebruikte medicatie kan tegengaan.

Dit artikel is niet bedoeld als vervanging voor professionele medische hulp of advies. Raadpleeg altijd een arts bij een medische aandoening of als u overweegt LDN te gaan gebruiken.

Bronnen :
mens-en-gezondheid.infonu.nl
www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3962576/