↵ Vorig level

Onbegrip

Onbegrip betekent letterlijk : Het onvermogen om iets of iemand te begrijpen. Hier zitten echter veel verschillende kanten aan, die ik graag wil proberen toe te lichten in deze tekst.

Onbegrip bij Fibromyalgie begint al voor veel Fibromyalgie patiënten al vanaf het moment dat wij de stap nemen om de eerste dokter te gaan bezoeken wegens pijn die zo hinderlijk is dat we er uiteindelijk toch maar mee naar de dokter gaan. Omdat er vaak geen aantoonbare oorzaken zijn voor de pijn, wekt dit onbegrip op. Met het stellen van de diagnose Fibromyalgie komt het onbegrip nog niet ten einde. Het feit dat Fibromyalgie niet als ziekte wordt erkend maar als syndroom, maakt alles nog moeilijker.
Fibromyalgie wordt vaak onderschat of niet begrepen. Extreme pijn en vermoeidheid zijn niet zichtbaar van buitenaf. Ook de omgeving heeft tal van manieren om hun onbegrip soms heel pijnlijk te laten blijken. We hebben vast allemaal wel een of meerdere van deze op-merkingen minstens eens te horen gekregen:

“Iedereen is wel eens moe en heeft wel eens pijn”.
“Gewoon even doorbijten”
“Het is vanzelf gekomen en gaat ook wel weer vanzelf weg”
“Dan neem je toch een Paracetamolletje?”
“Het zit tussen de oren”
“Gisteren kon je wel over de markt lopen”
“Misschien dat gezonder eten /  fanatieker sporten helpt”
“Je ziet er niet ziek uit”

Mensen met Fibromyalgie ervaren een gebrek aan steun of worden negatief bejegend vanwege hun klachten. Dat is een zware last bovenop de klachten van de aandoening zelf. Voor sommige mensen is dit onbegrip nog vervelender dan de symptomen van de aandoening. Het kan iemand met Fibromyalgie er bijvoorbeeld van weerhouden om naar een verjaardag te gaan.

Als je er eens over nadenkt, kan onbegrip voortkomen uit diverse situaties. Het kan zijn dat iemand niet begrijpt wat er wordt verteld of uitgelegd, maar het kan ook zijn dat iemand niet begrijpt waarom je iets wel of juist niet doet. Mensen die echt geïnteresseerd zijn zullen vaak meer moeite doen om het te begrijpen dan mensen die het niet echt interesseren.

Helaas verwacht de omgeving vaak een soort “bewijs” dat je echt  Fibromyalgie heeft, en omdat pijn over het algemeen niet zichtbaar is, is dit heel moeilijk. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan, want als je constant over de aandoening praat dan is er weer de risico dat je als klager overkomt. Het is dus eigenlijk kiezen tussen twee kwaden, en of je daadwerkelijk een discussie aan wilt hangt vaak af van onze energiepeil, stemming, hoeveelheid pijn, etc. Op onze website staan heel wat tips hoe om mensen uit te leggen hoe je voelt als je Fibromyalgie hebt. Realiseer je wel dat er altijd mensen zullen zijn die onbegrip tonen, vaak uit een onverwachte hoek. Nadat je dit een aantal keren hebt meegemaakt zul je merken dat je vanzelf weerbaarder wordt tegen onbegrip, en dat de behoefte om (altijd) uit te leggen waarom je iets wel of niet doet, waarschijnlijk minder wordt.