BFS (Benigne Fasciculatie Syndroom)
BFS is een goedaardige neurologische stoornis met als belangrijkste kenmerk spiertrekkingen in de ledematen. Deze fasciculaties kunnen zich overal in het lichaam voordoen, maar vinden vooral in de armen, benen en voeten plaats. Zodra de ledemaat waar de fasciculaties plaatsvinden bewogen wordt stoppen ze vrijwel meteen, maar beginnen weer zodra de spieren worden ontspannen. Deze spierstoornis kan als zeer belastend worden ervaren.
BFS staat voor Benigne (goedaardige) Fasciculatie Syndroom. Als u erg veel last heeft van spiertrekkingen is het een mogelijkheid dat u BFS heeft. Dit kan over het algemeen geen kwaad, maar als u hier erg veel last van heeft is het goed dit met uw huisarts te bespreken.
Reden hiervoor is dat er een kleine groep mensen is waarbij deze fasciculaties wel een symptoom zijn van een ander ziektebeeld, zoals MS, ziekte van Lyme, of Parkinson.
Bij amyotrofe laterale sclerose (ALS) zijn de fasciculaties continu aanwezig, nadat er zeer duidelijke spierzwakte optrad, en vallen als men erop let vooral op in de tong en in de dijspieren. Ze treden echter zoals gezegd op bij het goedaardige Benigne Fasciculatiesyndroom, maar dus ook bij iedere ziekte die tot denervatie van de spier leidt. Bij de ziekte van Creutzfeldt-Jakob komen myokymieën voor, die wat grover zijn dan de fasciculaties van ALS.
Ook als de oorzaak en oorsprong van fasciculaties/myokymieën bekend zijn, kan de aandoening niet behandeld of genezen worden. Soms verdwijnen de klachten spontaan. Wanneer de trekkingen vooral gelokaliseerd voorkomen, is het mogelijk dat het gaat om een compressieneuropathie of een compressieradiculopathie. Ook bij mensen die lijden aan bepaalde psychiatrische aandoeningen en/of bepaalde medicijnen gebruiken komen vaker fasciculatie-klachten voor.
Het benigne fasciculatiesyndroom (BFS) is een neurologische stoornis met als belangrijkste kenmerk fasciculaties (spiertrekkingen) in de ledematen. De fasciculaties kunnen zich overal in het lichaam voordoen, maar de armen, benen en voeten zijn de voornaamste plekken waar de fasciculaties plaatsvinden. Zodra de ledemaat waar de fasciculaties zich plaatsvinden bewogen wordt, stoppen de fasciculaties vrijwel meteen, maar beginnen weer zodra de spieren worden ontspannen. Symptomen Ook al lijkt het BFS heel erg op neuromyotonie wat betreft de symptomen, zijn het twee verschillende neurologische aandoeningen die een andere oorzaak hebben en los staan van elkaar. De symptomen van het BFS zijn :
Fasciculaties verspreid over het lichaam.
De fasciculaties kunnen ook voor een langere tijd op één plek blijven zitten (“hotspots”). Vrijwel iedereen heeft wel eens te maken gehad met een onschuldige fasciculatie, bijvoorbeeld bij het oog of bij de duim. Echter, bij het BFS begint het hierbij en verspreidt het zich over het gehele lichaam.
Algemene vermoeidheid
Een gevoel van vermoeidheid in de ledematen; in tegenstelling tot motorische ziekten is dit niet permanent en sterven de spieren niet af. Vaak verdwijnen de gevoelens na een dag of twee
Paresthesie
Tintelingen en gevoelloze plekken op het lichaam. Dit wordt soms omschreven als het gevoel dat een ledemaat in slaap valt.
Chronische pijn
Gevoel van krampen, terwijl er vaak lichamelijk gezien geen echte krampen plaatsvinden Sommige mensen die lijden aan het BFS, ervaren ook een vorm van chronische pijn, en kan zich net als de fasciculaties overal in het lichaam plaatsvinden. De fasciculaties en chronische pijnen kunnen een aantal dagen achter elkaar op dezelfde plek blijven hangen, maar over het algemeen kunnen ze overal ontstaan en na een paar minuten weer van plek veranderen. Een klein deel van de mensen die lijden aan het BFS ervaren ook echte krampen. Dit wordt ook wel omschreven als “krampfasciculatiesyndroom’ De klachten kunnen weken, maanden, jaren of zelfs levenslang aanhouden. Soms verdwijnen de klachten voor een periode en komen ze na vele jaren weer terug, wat soms tot angsten leidt. De symptomen kunnen het dagelijks leven behoorlijk verstoren. Vooral in het begin stadium vinden sommige mensen het moeilijk om in slaap te vallen met fasciculaties en chronische pijnen. Hoewel het een goedaardige aandoening betreft, kan men in het dagelijkse leven psychisch zwaar belast worden door deze continue schokkende spiertrillingen. Het zijn in feite krachtige constante stroomstootjes, te vergelijken met elastiekjes die onder de huid erg krachtig worden los geschoten. Dit is een zeer vervelende aandoening omdat men ongewild de spieren voelt trillen en samentrekken met grote kracht (elastieken-trekken-onder-de-huid). Oorzaak Over het algemeen is de oorzaak onbekend. Vaak beginnen de symptomen na een virusinfectie, of na een periode van stress. Het is best bekend dat mensen die lijden aan het BFS in het beginstadium veel angsten kennen. Voornamelijk na het zoeken op het internet naar fasciculaties. Vaak komen die mensen op websites uit van motorische ziektes zoals amyotrofische laterale sclerose (ALS), multiple sclerose en parkinson. De angsten die hiermee die gepaard gaan, verergeren de fasciculaties in sommige gevallen nog, wat tot meer angst leidt. In vele gevallen kunnen deze klachten wel compleet verdwijnen, echter moet diegene die het heeft ook echt geloven dat hij geen ernstige ziekte heeft of iets dergelijks. Echter, het is een fysieke aandoening die ook zonder angst gewoon bestaat. Vaak lezen mensen niet dat ALS begint met overduidelijke spierzwakte, en zijn fasciculaties daarbij (een latere symptoom) als gevolg dat de spieren permanent afsterven. Bovendien zijn motorische aandoeningen zoals ALS behoorlijk zeldzaam; 1 op de 100.000 mensen per jaar, en komt het BFS veel vaker voor. Mensen die lijden aan het BFS hebben geen verhoogd risico om ALS te krijgen.
Diagnose
Het BFS kan pas worden gediagnosticeerd als alle andere motorische ziekten zijn uitgesloten. Een ervaren neuroloog ziet al vrij snel of het gaat om een motorische ziekte of dat het gaat om iets goedaardigs. Vaak voeren ze op patiënten toch een electromyogram of een MRI-scan van het schedel uit om de BFS-patiënt uit een vicieuze cirkel van angsten en onzekerheden te halen. Een klein percentage van de BFS-patiënten blijven hierin vastzitten en zoeken telkens weer bevestiging, nadat de symptomen weer licht zijn toegenomen.
Medicatie
Er bestaat geen geneesmiddel. Het behandelen van enkele somatoforme stoornissen zoals hypochondrie verminderen de klachten, eveneens het laten afnemen van stress. Benzodiazepines bevorderen het in slaap vallen, maar daardoor nemen de fasciculaties niet af. Het zorgt namelijk enkel voor een verminderd bewustzijn, en voor sommige mensen die aan het BFS lijden heeft dit weinig effect. Ook het nemen van vitamine- en magnesiumpillen schijnen te helpen; maar is niet bewezen. Er vindt zich nog enige onderzoek plaats naar de oorzaak van het BFS.
Sommigen denken dat het BFS een mildere vorm van Fibromyalgie is, en dat beide chronische aandoeningen wat met elkaar te maken hebben. Mensen die aan het BFS lijden, hebben echter geen zogenoemde ’tenderpoints’ wat een kenmerk van Fibromyalgie is. Aandoeningen met dezelfde symptomen
Multiple Sclerose
Ziekte van Lyme
Chronische vermoeidheidssyndroom
Fibromyalgie
B12-tekort
Bron : wikipedia
————————————————————————————————————————-
Informatie over BFS van het ALS centrum :
Fasciculaties zijn kleine, onwillekeurige spierbewegingen onder de huid. Ze worden ook wel beschreven als wormpjes onder de huid. Fasciculaties ontstaan door een ontregeling van zenuwcellen in het ruggenmerg. Ongeveer één derde van de Nederlanders heeft fasciculaties, meestal in de kuitspieren, deze ontstaan vaak na intensief sporten. Dit is een onschuldig verschijnsel. Bij ALS ontstaan fasciculaties ook vaak in andere spieren van bijvoorbeeld armen, romp, tong. Deze fasciculaties kunnen hinderlijk zijn, een patiënt voelt continu dat de spieren in beweging zijn. Soms gaat het slapen hierdoor ook minder goed.
Het hebben van fasciculaties is niet voorspellend voor het verloop van de ziekte. Als een patiënt bijvoorbeeld fasciculaties in de arm krijgt is het onbekend of en wanneer daar ook krachtsverlies optreedt.
Sommige patiënten merken dat de fasciculaties erger zijn als er grotere fysieke inspanning is geweest. De fysieke inspanning te minderen of anders verdelen kan dan helpen. Er zijn geen medicijnen welke fasciculaties kunnen voorkomen of behandelen. De meeste patiënten vinden de klacht hinderlijk maar hebben geen behoefte aan een behandeling met medicijnen.
Uit een onderzoek naar het therapeutisch effect van vitamine E blijkt dat patiënten die vitamine E in een hoge dosering gebruikten (1000-3000 mg per dag) minder fasciculaties hadden. Hiervoor ontbreekt echter nog afdoende bewijs.