Trigger finger
Een trigger finger is niet echt gelinkt aan Fibromyalgie, het heeft meer te maken met artrose. Het wordt wel gezien als een nevenaandoening, omdat veel mensen met Fibromyalgie ook artrose hebben. Een trigger finger is een onschuldige maar lastige afwijking, die veel voorkomt.
Trigger finger, haperende vinger, snappende finger. Er zijn verschillende benamingen voor de trigger finger. Een haperende vinger komt vaak voor. U heeft een haperende vinger als u een vinger met moeite kunt strekken, waarna deze met een schokje recht wordt. Dit wordt ook wel trigger finger of snappende finger genoemd.
De trigger finger of haperende vinger ontstaat door een ontstekingsreactie van de buigpees van één van de vingers en soms ook van de peesschede (de huls waar de pees doorheen glijdt). Er ontstaat daardoor een verdikking van de pees waardoor deze niet meer mooi door de peesschede glijdt. Dit ontstaat ter hoogte van het gewricht van de vinger of duim naar de handpalm, aan de binnenzijde van de hand. Op een gegeven moment kan de pees zelfs vastlopen, waarbij de vinger moet worden geholpen zich te strekken. De oorzaak van de ontstekingsreactie is meestal niet duidelijk. Soms is er sprake geweest van een overbelasting.
Verschijnselen en klachten
Aanvankelijk is er sprake van een geringe pijn of irritatie bij het buigen van de vinger, vooral bij het vastgrijpen. Door toename van de verdikking van de pees, verergert de pijn en ontstaat op een gegeven moment de situatie dat de vinger niet meer op eigen kracht kan worden gestrekt. U voelt dan bij het strekken een ‘knapje’ en soms pijn. De diagnose wordt door uw arts eenvoudig aan de hand van het lichamelijke onderzoek gesteld. Er zijn geen verdere onderzoeken nodig.
Behandelingsmogelijkheden Trigger finger
Als de hapering niet al te ernstig is kan meestal geprobeerd worden de ontsteking tot rust te brengen met behulp van een injectie in de peesschede. De vloeistof die wordt ingespoten is een combinatie van een verdovingsmiddel met een cortison preparaat. Cortison brengt ontstekingen tot rust. Daarna wordt enige rust voorgeschreven.
Het resultaat van deze behandeling is niet altijd blijvend en de klachten kunnen weer terugkeren. Gewoonlijk kan u dan een kleine operatie worden voorgesteld. Dit geschiedt poliklinisch onder lokale verdoving of verdoving van de gehele arm op de operatiekamer in dagbehandeling.
De duur is ongeveer 10 minuten. Via een kleine (1,5 cm) snede wordt de peesschede in de lengterichting open gesneden. Hierdoor ontstaat weer ruimte voor de verdikte pees. De huid wordt met hechtingen gesloten.
U krijgt een verband envoor de eerste dag wordt het gebruik van een mitella aangeraden.
Na de operatie
Over het algemeen zult u na de operatie weinig pijn hebben. De dag na de operatie mag u het verband verwijderen, een kleine pleister volstaat dan. U mag gewoon douchen. Zwemmen is niet verstandig, zwemwater is doorgaans niet schoon genoeg. Na ongeveer een week kunnen de hechtingen worden verwijderd. U mag dan doen wat u wilt en kunt.
U moet er rekening mee houden dat het zeker zes weken duurt voordat stevig vastgrijpen geen last meer geeft. Het littekentje heeft zelfs zeker drie maanden nodig om soepel te worden.
Mogelijke complicaties
Geen enkele ingreep is vrij van de kans op complicaties. Zo zijn er ook bij deze ingreep de normale risico’s op complicaties van een operatie. In een zeldzaam geval kan een infectie optreden. Als de pijn na de tweede dag meer toe- dan afneemt, is het verstandig om contact met uw specialist op te nemen. In een heel enkel geval voelt de vinger aan de binnenzijde wat prikkelend of doof aan. Een zenuwtakje werkt dan door de ingreep tijdelijk wat minder goed. Dit herstelt in de loop van enige weken weer.
Bij alle operaties of verwondingen aan een arm of been kan, hoewel gelukkig zeldzaam, een posttraumatische dystrofie ontstaan. Dit is een ziektebeeld waarvoor nog geen goede verklaring bestaat. Het gaat gepaard met pijn, zwelling, stijfheid en vaak wisselende verkleuring van de huid. Het is niet mogelijk van tevoren te weten of iemand dit probleem zal krijgen. Het is van groot belang dat met de behandeling van deze ernstige complicatie zo snel mogelijk wordt begonnen.
Er is eigenlijk geen kans meer op terugkeer van hetzelfde probleem aan de geopereerde vinger. U moet echter bedenken dat bij een andere vinger hetzelfde probleem kan ontstaan.